Kendimi bir kitapsever olarak nitelendirsem de özellikle son birkaç yılda gerek iş yoğunluğu gerekse başka meşguliyetlerden ötürü uzun zamandır düzenli kitap okuyabildiğim söylenemez.
Romanlarında araştırma derinliği, mantıksal kurguları, sürükleyiciliği gibi hünerlerini ustalıkla sergilemesi nedeniyle Jean-Christophe Grange kitaplarını severek okusam da bahanelerin çokluğu yüzünden uzun zamandır kütüphanede bekleyen Son Av romanını ancak bitirebildim.
Grange’in diğer eserlerini de okumuş biri olarak Son Av’ın bende öncekiler kadar iyi bir etki bırakmadığını, beklentilerimi çok da karşılamadığını söylesem yeridir. Belki bunda zaman içerisinde insanın yaşadığı değişimlerin, beklentilerdeki farklılıkların da etkisi vardır, bilemiyorum. Ama hayal kırıklığı düzeyinde olmasa da özellikle günümüzün popülizm koktuğu her halinde belli olguları sinsice öne çıkarmasını ve marjinal propagandizmin manşeti düzeyindeki konularda ucuz mesajlar vermeye çalışmasını yersiz ve hatta art niyetli buldum.
Gelişmekle popülizme ayak uydurmak (hatta çanak tutup bundan beslenmek) arasında farkların olduğuna, olması gerektiğine inanan biri olarak bu kıstası hayatımızın her aşamasında karşılaştığımız durumlar ve olaylar için uygulayabilmeliyiz. Bunun sonucu olarak sorgulama yeteneklerimiz gelişecek, bu sayede doğru veya yanlış olarak sınıflandırmakta zorlanacağımız griliklerin de hangi tarafa yakın olduğunun kararını tereddüde düşmeden verebileceğiz düşüncesindeyim.