Dokunma

Sen beni terk edeli yar edindim korkuyu,
Hasretinle kavruldum, küllerime dokunma!
Gurbet çekilmez çile, yalnızlıksa körkuyu,
Çözülmüyorlar ama fallarıma dokunma!

Yokluğunda öğrendim dertlerle savaşmayı,
İçimde hasret varken karlı dağlar aşmayı.
Bilmem kaç sene önce unuttum kavuşmayı
Teselli aradığım yıllarıma dokunma!

Gönlüm gitmek istedi bakamadım harama.
En sonunda tuz değil keder bastım yarama.
Bir gün karşılaşırsak bedenimi sar ama
Hicrinle sararttığın güllerime dokunma!

Hala kulaklarımda sitemle dolu sesin.
Gönlüme mezar oldu üç-beş günlük hevesin.
Elinden başka bir el tutmadılar bilesin
Unutturdun kendini ellerime dokunma!

Tercan Keskin